dekalog

[biegnąca po fali]

tak się nie kocha
rankiem gdy wszystko drży od pośpiechu
to trzasną drzwi
to coś upadnie z hukiem
pryska czar ostatniej nocy

tak się nie wierzy
gdy kłamią w telewizji w radiu
stek bzdur
przekuwanych na prawdy
a ilu kowali tylu wyznawców
"Bogów cudzych przed nami"

tak się nie mówi
nie przy ludziach bo ci rozniosą
doniosą gdzie nie trzeba
ustawią stos pod lasem
w szczerym polu
gdzie zdziczaly wiatr wznieci co zaniechane

może słusznie mówią o nas więcej
niż jest do powiedzenia
tak się nie czeka
na próżno
dolewając do pełna

[jaga]

wyryłaś słowa nie na kamiennej tablicy
ale na papierze
wiersz trafia - jest magiczny

[Alek Osiński]

a ilu kowali tylu wyznawców
"Bogów cudzych przed nami"

Najbardziej mi się podoba ta fraza. Co prawda to prawda : )

[Wszebor]

Bardzo podoba mi się ten wiersz.
Szczególnie druga zwrotka
Pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Świetny wiersz, nic dodać nic ująć.

Pozdrawiam.

[biegnąca po fali]

jago, Alku, Wszeborze, Marcinie - pięknie dziękuję i również pozdrawiam.