portret malowany czekaniem

Wiadomość

bonkreta · #1 Post autor: **bonkreta** » 19 lut 2020, 09:11

zima której nie ma
jest jak miłość starej kobiety
przykleja wzrok do szyby
siąpi

konary i dłonie wykręca czas
to nie takie proste
ogrzewać zmarszczone kałuże
i twarz

żłobienia niczym mapy bez legendy
układają historie pisane na wodzie
na tęczówkach
na miłości starej kobiety
skulonej do rozmiaru szyby

ostatni poryw - czekanie

zadzwonił
deszcz

.

Alek Osiński · #2 Post autor: **Alek Osiński** » 19 lut 2020, 16:44

Takie to szybowanie pod szkłem.
Ale czy człowiek musi właściwie zawsze na coś czekać?
Mówisz Bonkreto, że taki los? Przecież deszcz i tak kiedyś przyjdzie...

Ładny wiersz

marta zoja · #3 Post autor: **marta zoja** » 19 lut 2020, 17:44

Piękne słowa...wyjście do ludzi na pewno skraca czekanie. Pozdrawiam ciepło :rosa:

bonkreta · #4 Post autor: **bonkreta** » 21 lut 2020, 17:32

Dziękuję Wam za czytania.
Pozdrawiam

#5 Post autor: **tabakiera** » 22 lut 2020, 15:45

Obrazowo, ciekawie.
Bardzo podoba mi się początek i koniec.
W drugiej strofie troszkę zgrzytnął mi ten niedokładny rym jednosylabowców.
Straciłam rytm.
Ale przy kolejnym czytaniu stwierdziłam, że widocznie tak ma być.

:rosa:

#6 Post autor: **lczerwosz** » 22 lut 2020, 15:48

zimny grog · #7 Post autor: **zimny grog** » 22 lut 2020, 17:31

super

pozdrawiam.

bonkreta · #8 Post autor: **bonkreta** » 23 lut 2020, 00:20

Tabakiera, Leszku, zimny grog, dzięki bardzo

Hosanna · #9 Post autor: **Hosanna** » 23 lut 2020, 19:34

ja nie zrozumiałam dlaczego zima (której nie ma) jest jak miłość starej kobiety ?

bonkreta · #10 Post autor: **bonkreta** » 23 lut 2020, 21:04

Hosanno, jesteśmy odrębnymi organizmami, więc to zrozumiałe, że miewamy różne systemy skojarzeń.
Nie lubię tłumaczyć moich zamysłów i zasadniczo tego na portalach nie czynię. Może któryś inny mój tekst trafi w Twój odbiór.
Tak czy inaczej, dziękuję za zatrzymanie się.