Telegrafista

[WHITE RAVEN]

moje serce jest złamane
tak jak twoje
o przyszłości już nie myślę
nad przepaścią teraz stoję

moje serce dalej krwawi
wszędzie pełno znanych dat
będzie ciemność pustka mgła
gdzieś tam Gaja wiecznie trwa

pełno ludzi jestem sam
stoję pukam skomlę łkam
łzami nadaję
SOS
Telegrafista
to ja

[Hosanna]

powinnam się pakować ale jeszcze odpowiem
wielu ludzi tak się czuje

dlaczego nie potrafimy do siebie nawzajem wyciągnąć rąk i otworzyć serca ?

odpowem więc wierszem bohaterowi tego utworu


zanurzona w świecie nie mniej
czułym okrutnym i zachłannym
niż ja sama
jak on potrafię każdego dnia rodzić się i umierać
wciąż inaczej

a gdy już nie mogę więcej znieść
dobra czy zła
otwieram ramiona jeszcze szerzej

niech przyjdzie co ma być
będę odpowiedzią

najpiękniejszą jaką potrafię

choć to czasem zdaje się
tak przerażająco mało