Dwie odległości

[Latima]

Mogłabym opowiadać w nieskończoność o wieczorach
napiętych przez struny skrzypiec.
Grywał na nich świerszcz lub Cygan, gdy za oknem noc
sprzyjała improwizacji. Drzewa przy pustoszejącej ulicy
sięgały czarnego nieba wypełnionego
po brzegi srebrem.
Przyniósł w podróżnej kapocie
zapach taboru, konie, młode Cyganki
wróżące z ręki i ogień.
Płomień był ważny. Układał się na ścianach,
pełgał. Teraz wzbił go ponad dachy
zniewolone kominami i ograniczonym snem.

Różowiało, niedopałek upadł przy dziurawym bucie.
Silne konary splecione w mięśnie poczuły odległy las.
Nastroszona zieleń otwierała podwoje.

Poczułam napór czterech ścian

[tabakiera]

Dlaczego Cygan z wielkiej litery, a cyganka z małej?
Dyskryminacja płci?

Ciekawie i przekonująco obrazujesz.
Troszkę drażni mnie powtórzone słowo Cygan.
I dopowiedzenie "dla ukochanego".

Napór czterech ścian - zdecydowanie koniec wolności w domowych pieleszach.

Pozdrawiam.

[Latima]

aaaaaaaaaaaa dziękuję, już naprawiam, bo jakaś niedowidząca jestem, La

[lczerwosz]

Może to było tylko marzenie o wolności. A wystarczy kliknąć na YT w kompku albo o tym tylko pomyśleć. Nie to samo?
No to popatrzeć w okno. Stanowczo za często, aby tak bezgrzesznie.

Oj, jak długo Cię nie było,
witaj.

[eka]

Najpierw pomarudzę:) Raz Cygan, raz Rom. Orzeczenie: przyniósł poprzez treść swojego dopełnienie nie potrzebuje podmiotu, wyrzuciłabym Roma. Cyganek nie mógł przynieść świerszcz:)

A wiersz bardzo na tak. Brak niemal odległości do nieba (drzewa go sięgały) i zamykające ściany - odległość do nieba ogromna. Pełzający ogień wolności i czas napięty wolnością:

w nieskończoność o wieczorach
napiętych przez struny skrzypiec.
Grywał na nich świerszcz lub Cygan, gdy za oknem noc
sprzyjała improwizacji. Drzewa przy pustoszejącej ulicy
sięgały czarnego nieba wypełnionego
po brzegi srebrem.

Klimatyczny, stonowany wiersz.
Pozdrawiam:)

[Latima]

o, uwagi celne! Wywalamy to dopowiedzenie, chociaż Rom to tyle co Cygan, ale , rzeczywiście, Cyganek nie mógł przynieść świerszcz , masz racje Eko, dziękuję.
Leszku, niewiele juz udzielam się na portalach. Musiałam pójść dalej, zmierzyć z nowym wyzwaniem, które po czasie okazuje się nieważne. Jestem jak ci z ballady Lesmiana " Dziewczyna", bo słyszę głos i tylko głos, ale samo poszukiwanie dodaje adrenaliny. gdzie dalej? Nie wiem, ale się dowiem! Serdeczności, pozdrawiam , la

[Marcin Sztelak]

Piękny, pachnący nostalgią i nie tylko liryk. Tak na marginesie wyciąłbym Cyganki, młode wystarczą...

Pozdrawiam.

[Alek Osiński]

Faktycznie, dobry wiersz i to bez cyganienia. Aż żal, że na koniec te cztery ściany tworzą kąt prosty...