balast

[eka]

zgaś światło
w oczy kładź więcej
wciąż więcej ujemnego ciężaru
ciemności
która wpada w nas niczym balast
łagodny dozorca trzymający przestrzeń
wokół słonecznego zegara

zgaś światło
poczujesz jak tajemnicą lekko ucisza
cały ten cyrk
tandetny zgiełk
targi i utargi świecących atomów

dziewczynko moja
kiedy nad oliwną lampą w oknie
umierają nocne motyle
zgaś ją
naga wyjdź

ciemność ocala

[biegnąca po fali]

dziewczynko moja
kiedy nad oliwną lampą w oknie
umierają nocne motyle
zgaś ją
naga wyjdź

ciemność ocala

[eka]

[Alek Osiński]

w oczy kładź więcej
więcej ujemnego ciężaru
wpada w nas niczym balast
łagodny dozorca trzymający przestrzeń
wokół słonecznego zegara

poczujesz jak tajemnicą lekko ucisza
cały ten cyrk
tandetny zgiełk
targi i utargi świecących atomów

dziewczynko moja
kiedy nad oliwną lampą w oknie
umierają nocne motyle
zgaś ją
naga wyjdź

ciemność ocala

Ośmieliłem się Ewo, dla własnych oczywiście
tylko potrzeb, trochę przeredagować
bo tak jakoś mocniej do mnie trafia. Lepiej narasta
napięcie. Ale to oczywiście tylko subiektywne wejrzenie

Pozdrawiam : )

[eka]

Ładniej brzmi, dzięki za pochylenie się nad tekstem. Chętnie bym poprawiła, ale... ta ciemność wykluczona przez Ciebie z 1. cząstki jest tu kluczowa, najważniejsza. Nie wiem, czy (o ile ktoś oczywiście zechce wniknąć w wiersz) pozytywną rolę tej ciemności wyłapie tak mocno, jakbym chciała.
Czy powiąże ciemność z pointy z tą na początku.

Chciałam by była analogią ciemnej ujemnej materii i energii, które, jak twierdzą kosmolodzy, prawdopodobnie utrzymują Wszechświat w kupie, wyhamowując ucieczkę galaktyk. Jego treści.
Pomyślę jeszcze.
Alku, dzięki Ci wielkie, nic ma nic bardziej satysfakcjonującego jak takie zainteresowanie się cudzym tekstem.

[Kaszmir]

Witam
Wiersz jest przestrogą i zawoluowana w tym obrazie najjaśniejsza gwiazda budzi strach.
Światło jest życiem, ale też jest oderwane od słońca kusi i mami swoim ciepłem. Umiar i odpowiednie dozowanie...

zgaś światło
w oczy kładź więcej
wciąż więcej ujemnego ciężaru
ciemności... ciało o masie dodatniej zachowuje się klasycznie i przyciąga do siebie wszystkie inne ciała. Ciało o masie ujemnej miałoby działać odwrotnie, nieprzewidywalnie i odpychałoby od siebie wszystkie otaczające je obiekty. Jasne, ale nie do końca, zabawa rozpoczyna się kiedy masa dodatnia napotyka masę ujemną. Dochodzi do nietypowego pościgu. Ciało o masie dodatniej przyciąga to drugie o masie ujemnej, ale jednocześnie jest odpychane.

Co się stanie?

łagodny dozorca trzymający przestrzeń
wokół słonecznego zegara... narazie łagodny, dlatego gaśmy światła, ratujmy planetę przed zagładą.

zgaś światło
poczujesz jak tajemnicą lekko ucisza
cały ten cyrk... gdyby Księżyc i gwiazdy zgasły i wszystke neony, światła wytworzone przez czlowieka, to niebo w nocy wcale nie jest czarne. Ziemska atmosfera promieniuje słabym światłem i mieni się barwami. Zjawisko to nazywany poświatą niebieską, to świecenie atomów i molekuł powietrza w górnych warstwach atmosfery, nad Ziemią.
Jednak zachwycamy się zjawiskiem zorzy polarnej bo jest bardziej spektakularnym zjawiskiem. A nie wiemy o tym, że zorze polarne tworzą naładowane cząstki wiatru słonecznego.

Poświatę żaś wywołuje promieniowanie ultrafioletowe Słońca... i puenta twojego wiersza o tym mówi...
zgaś ją
naga wyjdź
ciemność ocala

Rozpisałam się . Koniec już tych moich dywagacji. Jeszcze wspomnę, że Myśliwski chyba w powieści "Traktat o łuskaniu fasoli' opisał światła, które żyją w ciągłej symbiozie z człowiekiem.
Pozdrawiam pięknie

[eka]

Piękna interpretacja, serdecznie dziękuję Kaszmir, za tak wnikliwe ugryzienie tekstu, właśnie, boimy się ciemności, zapominając o zabójczej roli światła.
Chroni nas jeszcze ziemska atmosfera. Zaszyto, na szczęście, dziurę ozonową.
Ciemność ma wiele zalet, ta w naszym wnętrzu też. Odpycha czasami złowieszcze, potężne światło, można w niej być nagą i się nie sparzyć lub zginąć jak nocny motyl.
Kaszmir... jestem Twoją dłużniczką. Dziękuję za poświęcony czas i myśli nad balastem.

[tabakiera]

Zazdroszczę komentarza Kaszmira, zgłosiłabym do najlepszych, ale chyba już nie ma tego plebiscytu.

Nie wszystko ogarniam w wierszu, ale swoją klasę on ma.
No i nic mądrego nie dopowiem.
Tylko podkreślę, że ostatnia strofa mnie rozczula.

[eka]

Dzięki Tab za opinię:) Za inspirę równie mocno!


Faktycznie, Kaszmir (raz jeszcze dziękuję) poczyniła taki Komentarz, że warto byłoby plebiscyt reaktywować.

[Marcin Sztelak]

Tak, bardzo udany, kosmologiczny wiersz. I abstrahując lubię ciemność.

Pozdrawiam.