Biegiem

Wiadomość

Toyer · #1 Post autor: **Toyer** » 19 maja 2019, 10:35

Pozwoliłaś mi zbliżyć się do ciebie
a potem daleko uciekłaś
nie słyszę nie widzę nie czuję
lecz cały czas biegnę

nie znam kierunku ani celu
byle gdzie byle zapomnieć
każdy krok boli bardziej
gdzie już dobiegłem?

nie ma znaczenia wciąż biegnę
bez przerw bez celu bez nadziei
bosy i nagi kalecząc sie myślami
nigdy tak daleko nie dobiegłem

wciąż dalej i szybciej
nie patrząc za siebie
nikt mnie nie goni
uciekam prze samym sobą

już słyszę już widzę już czuję
dobiegłem
gdzie jestem?
chyba w piekle

czy kiedyś z niego wybiegnę?

#2 Post autor: **eka** » 19 maja 2019, 14:07

Aż ciężko odnieść się merytorycznie do jakości wiersza, kiedy impulsem jego napisania jest taka katastrofa

Ale trudno, zdobędę się na uwagę: stanowczo zbyt dużo tego biegania w tekście, nie nadążam:)

#3 Post autor: **tabakiera** » 19 maja 2019, 14:40

Toyer pisze: ↑
19 maja 2019, 10:35
uciekam prze samym sobą

Przed.

Nadążyłam, ale zasapałam się.
Za długo, za męcząco, mało lotnie.
W biegu zataczasz kręgi, bo ciągle o tym samym.
I zbyt dosłownie.

https://www.youtube.com/watch?v=cnYdd2xMys8