tu proszę pana się nie umiera

[Agnieszka R.]

Ciasto rośnie pod palcami
pączki wypatrują ciepła
w piecu buzuje życie
tu nie ma miejsca na śmierć

chłopiec o niebieskich oczach
czyści co tydzień dywan na schodach
drobinki kurzu unoszą się lekko
tu się nie czeka na śmierć

trzeba rozpalić ognisko upiec znowu kiełbaski
w domu narysować matrycę z punktami wyjścia
zgrabić suche liście w ogrodzie
w sadzie zaszczepić drzewka
nie ma czasu na śmierć

mimo dachu co wciąż w dźwiękach
mimo pajęczej sieci w piwnicy
tu proszę pana się nie umiera
w maleńkim oknie świat

[Agnieszka R.]

Już się tyle napoprawiałam i ciągle jestem z tego niezadowolona, a Wy?:)

[Alek Osiński]

Już się tyle napoprawiałam i ciągle jestem z tego niezadowolona, a Wy?:)

Słusznie, też do końca nie jestem zadowolony ; )
To znaczy sama idea z tym "tutaj się nie umiera" fajna, ale te poszczególne strofy
do końca się jakby ze sobą nie zazębiają. Początek i koniec, zarówno znaczeniowo
jak i stylistycznie są z trochę innej parafii, a środek - z innej.

W sumie środek bardziej mi się podoba.

A jakby oprzeć konstrukcję wiersza na powtarzającej się frazie tytułowej?
Może to by było najciekawsze?

[Agnieszka R.]

Alek dzięki serdeczne, jeszcze coś tu pozmieniam, pierwotnie było na końcu " dachu co wciąż w dźwiękach"

[Agnieszka R.]

Alek, coś znowu poprawiłam;):)

[tabakiera]

Zawsze można lepiej, ale mnie ujmuje.
Tylko nie bardzo rozumiem, jakie znaczenie mają niebieskie oczy chłopca.
Dwa ostatnie wersy wydają mi się zbędne.

Rytm życia, rytuały, wypieranie tego, że życie ma swój kres.
Ignorowanie pajęczyn w piwnicy, a piwnica przecież pod ziemią, jakby grobowiec.
Tam się raczej nie wchodzi.

Tekst przypomina mi "Piosenkę o końcu świata" Miłosza.

PS: W piecu życie nie buzuje, w piecu życie może się palić.
To byłaby ciekawa dwuznaczność.
To palenie.

[Agnieszka R.]

Tabakiero, dziękuję za miłe słowa. to niezbyt dobry wiersz. Ale weszłam z nim w polemikę, odsłaniając jego braki. Dziękuję

[Marcin Sztelak]

Wiersz znowu nie jest taki zły, choćby dlatego, że sama jego koncepcja jest ciekawa. Pewnie wymaga dalszego szlifowania, ale jest szansa, że sam dojrzeje z biegiem czasu.

Pozdrawiam.