atawizm

[sapere]

krzyczysz
w tobie krzyczy historia ewolucji
kiedy krzyczysz rośniesz
większy może więcej

nie tylko rozmiar i objętość
odstrasza przeciwnika
jeszcze barwy wojenne
na krogulczych paznokciach
na balonowych ustach
na przymrużonych ze złości powiekach
na sztucznych rzęsach


szata niegdyś godowa
teraz też kolorowa
bo
podkreślasz dominację
dom
i rację
dom twój
racja twoja
i młode

pełna atawizmów
chcesz zagryźć
odwiecznego wroga

[eka]

Hm. Historia ewolucji krzyczy? A nie po prostu: ewolucja krzyczy? Do sporządzenia historii potrzebny jest człowiek, a w tym wierszu chodzi o atawizmy powstałe przed zaistnieniem homo sapiens i w nim obecne. Atawizmy są, mierząc ludzką etyką, dobre i złe. Do tych pierwszych zaliczamy instynkt opieki nad, jak to wyraziłeś, 'młodymi'.
Tu jednak imperatywy przetrwania gatunku podmiot odbiera negatywnie. Począwszy od 'szaty godowej' kobiety po jej dominację w życiowych wyborach.
No ale poniekąd usprawiedliwiona jest, bo w niej: ewolucja krzyczy.

Pozdrawiam:)

[Marcin Sztelak]

Tu jestem raczej na nie, bo i powtórzenia, i brzydkie rymy, a i kompozycja też mi nie odpowiada.

Pozdrawiam.

[lczerwosz]

Zachęcam do komentowania utworów innych użytkowników
Zachęcam też do korzystania z linku "Aktywne tematy"
o tu: search.php?search_id=active_topics

[Hosanna]

Bardzo mi się podoba
nie do końca wiem czy słowa wywołują we mnie rezonanse odległe od zamysłu autora
ale kręci mnie wielka trójca
atawizm
dominacja
ewolucja
rozmyślam w tym temacie często


co do końcówki mam kilka interpretacji a w każdym razie nie jedną - w kwestii zagryzania wroga
czy to normalno-usta chce zagryźć silikonową konkurentkę
czy stara młodą
czy młoda starą

krzycząca historia ewolucji jak najbardziej pasuje
krzyczenie historią czegoś jest mocniejsze
nie reaguje tylko na stan ostateczny lecz
reaguje całym muzeum stanów pośrednich
częściowo nadal zachowanych
w kościach, we wnętrznościach i nutach krzyku