stąd

Wiadomość

#1 Post autor: **eka** » 22 mar 2019, 10:06

nie ma zwycięzców
pokonani po zimnych prosektoriach
idą w nic
lecz zdarza się że pod szpadlem wieków
suchy czerep nieistniejącego właściciela
przyciąga wzrok późnego grabarza lub nowego Hamleta
raniąc szyderstwem pytania
– czy coś po nas zostanie
tu
za epilogiem –

może poślad jaźni
wieduchem nazwany jak cień
w rozłogach żywych myśli się ukryje

albo przewrotnie różna pamięć
nas ukradnie

albo słodkie kojące nic
wyzwoli

nieważne
niechby tylko w tym Przejściu
z wdzięcznością móc pomyśleć
idę stąd
gdzie było się człowiekiem z pyłu

AS... · #2 Post autor: **AS...** » 22 mar 2019, 19:48

zacna Eko
ponurość Twojego wiersza dorównuje ponurości asich medytacji...

przepadniemy bez wieści niestety
bo nawet w Piśmie napisano, że
nie będzie się wspominało rzeczy dawnych (Iz 65:17)

ostatnia strofa jest niemal identyczna
z poglądami niedawno zmarłego Stephena Hawkinga;
(jeśli chcesz, znajdę Ci odpowiedni link);

to wiersz napisany jakby dla mnie
:rosa:

takie właśnie lubię

biegnąca po fali · #3 Post autor: **biegnąca po fali** » 22 mar 2019, 20:06

Szacunek. Poetka, to i poezję tworzy.

#4 Post autor: **eka** » 23 mar 2019, 07:43

AS... pisze: ↑
22 mar 2019, 19:48
(jeśli chcesz, znajdę Ci odpowiedni link);

Chcę, proszę:)
Cieszę się, że trafiłam bezwiednie w Twoje tematyczne lubienie.

_________

biegnąca po fali pisze: ↑
22 mar 2019, 20:06
Szacunek. Poetka, to i poezję tworzy.

Taa... nijak zaprzeczyć ; )

falkon · #5 Post autor: **falkon** » 23 mar 2019, 17:47

Myślę, że IPN powinno wyjaśnić.

#6 Post autor: **tabakiera** » 23 mar 2019, 18:30

Czyli jednak nadzieja na coś więcej, niż pył.
Puenta napawa optymizmem.
Tylko mnie nie udziela się ten optymizm, ale takie skutki braku wiary.

marengo · #7 Post autor: **marengo** » 24 mar 2019, 00:11

Aż trudno uwierzyć, że z naszej materii, przystrojonej w piękną skórę, duszę i wyobraźnię… nie zostanie nic.
Składamy się ze słów, spojrzeń, a czasami z wierszy. Szarmanckość, wiotkość i seksualność obrobią w niedługim czasie… robale, a jedynie co może zostać dłużej, to amalgamatowe plomby, implanty i śruby po źle zrośniętych złamaniach. Enigmatyczne niebo nie istnieje, bo kosmos składa się z czerni i bieli, a obserwowany błękit, poprzecinany trajektoriami odrzutowego eteru po samolotach... tak naprawdę nie istnieje. To zwykły miraż… iluzja, którą zawdzięczamy naszemu mózgowi. Czyli w skrócie wielka lipa. Iluzoryczne również jest życie, jak wygrana w totolotka, tylko śmierć jest "bardzo" prawdziwa.

Pokonany umiera, a zwycięzca płacze.

Alek Osiński · #8 Post autor: **Alek Osiński** » 26 mar 2019, 15:59

Ot, odwieczna udręka ludzi usidlonych przez doczesność. No, jest co poczytać Ewo. Udany wiersz : )

#9 Post autor: **eka** » 30 mar 2019, 14:40

falkon pisze: ↑
23 mar 2019, 17:47
Myślę, że IPN powinno wyjaśnić.

A próbowałeś wyjaśnić źródło swojej uszczypliwości? : )

#10 Post autor: **eka** » 30 mar 2019, 14:41

tabakiera pisze: ↑
23 mar 2019, 18:30
Czyli jednak nadzieja na coś więcej, niż pył.
Puenta napawa optymizmem.
Tylko mnie nie udziela się ten optymizm, ale takie skutki braku wiary.

Jeszcze Cię dopadnie:)
Dzięki, Tab.