chów

[tabakiera]

kiedy byłeś cielęciem
ojciec cielę palował
w waszej wspólnej ojczyźnie
zielono było
perliście
pachniało zajebiście
mlekiem z wymion od matki
słodkim smakiem dzielonej
z całym światem głupawki

krowa na piękne oczy
każde życie przeżuwa
mięsi się wołowina
w zadzie
w brzuchu i udach

ma być głupia nie chuda

gdy przeżuwałeś krowę
i trawiłeś w przewodach
krowa ci się odbiła
więc zacząłeś żałować

jak mogłem przełknąć krowę
krowa była tak hojna
tak upojnie spokojna
a patrząc trzeźwym okiem
nie miała żebra
lecz szponder

jest raj dla krowy dojnej?

[lczerwosz]

A może należy przestać spożywać, namówić koty i psy by też zechciały nie chcieć. I innych braci mniejszych. Kiedyś na wieży Babel Bóg poplątał nam języki. Teraz go podobno nie ma, a nam miesza się w głowie. Protesty o dziki, wilki, korniki.
Wiem, to postęp. Wojna będzie bez zabijania. Nachodźcy nie będą gwałcić, mowa miłości wyprze mowę nienawiści. Może i gry komputerowe będą zużywały nadmiarową agresję, będzie taka instytucja, coś jak kiedyś burdele, gdy jeszcze mężczyźni mieli...
A może to podstęp.
Czas umierać.

[tabakiera]

Może jednak nie.
Może wystarczy nie stosować przemocy domowej?


Chociaż... Mięso ograniczyć można, czemu nie.
Jak już się je, nie marnować.


Dzięki, Leszku.

[lczerwosz]

https://www.google.com/search?client=fi ... ine+lyrics

[tabakiera]

Cóż, łańcuch pokarmowy i terytorialność są wpisane w ten świat, więc do ideału mu daleko.
Zawsze można się zbuntować, ale po co?
Były już dzieci-kwiaty i powiędło im się.

Leszku, mi nie chodzi o krowę, mi chodzi o Krowę, choć z zabijaniem zwierząt też mam problem.
Nauka dawno odkryła (w zasadzie niedawno), że zwierzęta czują prawdziwy strach i ból.
Może więc jednak inaczej?
Może nie rzeźnie, klatki i bat?
Ale tak naprawdę tekst dotyczy innego problemu, bo ja lubię zabawę w chowanego.

[alchemik]

Hindusi maja sporo racji czcząc Krowę.
Krowa to matka, która dzieli się z nami maślanką i mlekiem i serami.

Matka - Krowa

O dziki będę się sprzeczał, bo to było masowe morderstwo.
Nie mam nic przeciwko sezonom odstrzału, czyli dotychczasowej regulacji.

W kwestii jedzenia mięsa, to niestety musimy zdawać sobie sprawę, że zwierzę trzeba zabić, spuścić krew, oprawić, podzielić.
Ludzie wolą nie wiedzieć jak pozyskiwany jest hamburger.

Dorotka, prowokuje daniem mięsnym.
Ja czczę krowę za mleko i produkty mleczne.

Jurek

[lczerwosz]

Może wystarczy nie stosować przemocy domowej?

tekst dotyczy innego problemu, bo ja lubię zabawę w chowanego.

zapewne dałem się zwieść, ale wskaż mi w Twoim tekście choć słowo, które było by kluczem.
Nie potrzeba. A może krowa to PL-ka.
Ale jej partner zjadł ją, przeżuł, teraz mu się odbija. I żałuje, że ją zjadł. Jak ciastko, co go nie ma teraz. Ale jest za późno. Jest/był raj dla krowy dojnej. Z tym, że może partner przesadza, ma zapewne duże ego.

[tabakiera]

Jurku, dzięki.

Leszku - nie bardzo wypada czynić samointerpretację, to coś jak samogwałt.
Wypada jednak odpowiadać na pytania, więc spróbuję choć trochę.

Tekst pisałam tak, żeby miał dwie warstwy.
Tak piszę większość wierszy i mam frajdę, ale też z tego powodu bywam nie do końca rozumiana, bo każdy przebija się przez powłokę bardziej widoczną, czyli oczywistą.
Z tego też mam frajdę, dlatego tak piszę.

Odnośnie naprowadzenia.

Podmiot liryczny prowadzi narrację.
Zwraca się do syna, który za młodych lat był zamknięty w określonym środowisku domowym, jak każde dziecko.
Uczył się tego, co widział. Prym wiódł ojciec.
Klucz:

kiedy byłeś cielęciem
ojciec cielę palował
w waszej wspólnej ojczyźnie

Było to dla niego wzorcem, choć wzorcem nie jest - czy słowo "zajebiste" zawsze oznacza cudne?

Matka była krową dojną, nieszanowaną krową.
Klucz:

pachniało zajebiście
mlekiem z wymion od matki

Tak się traktuje kobietę?

Panowie zniszczyli matkę, syna naszły refleksje (strofa kursywą).
Ale jakie to refleksje?
Czy naprawdę żałuje?

Wytłumaczyłam prawie wszystko (kilka smaczków zostawiam nieodkrytych) i spaliłam sobie wiersz (prawie cały).

Ale nie żałuję, mam inne.

[alchemik]

Spaliłaś, ale nie zniszczyłaś.
Każdy pisze, napędzany swoją interpretacją.
Dobry poeta zakłada jednak poetyckie światy równoległe.

Przesadziłaś, pogrążając metaforę rodziny w odmęty wybiegu i rzeźni.

Wolałbym, żebyś nie tłumaczyła z krowiego na polski.

Socjoterapia rzuciła Ci się na mózg, Dorotko.
Na emocje związane z powrotami z pracy do pustego domu.
Koty, kotki, udają, że kochają i dobrze im idzie.
Jedne z najpiękniejszych, ale zarazem najbardziej egoistycznych stworzeń.

No więc trzymasz się kotów i ironii.
Jestem przyjacielem i pozostanę.

Wiersz w swoim gatunku całkiem dobry. Ale tak jak mi, brakuje tu poezji.
Pamiętasz, jak wspólnie planowaliśmy wersy?

Jurek

[bonkreta]

Niefajny ten opisany przez Ciebie schemat. Ale bywa. Mimo czkawki, która sie odbija.
Podoba mi sie wiersz.