Piloci

[tabakiera]

po szarży oficera buty oficerki
kruchość ludzkiego losu contra władzy buta
cenzurka mierzy wartość spraw małych i wielkich
a wielkość historyczną skreśliła cenzura

bo cenzor czuł się sędzią w prawie ostatecznym
i wytaczał granice szarpane układem
gdzie układ gonił układ los zataczał kręgi
przetrącał kręgosłupy

już pozamiatane

rozrzucone po świecie odłamki bombowców
ktoś chce jeszcze wywlekać te pradawne dzieje
ktoś chce jeszcze otwierać oczy wypłakane
przecież minęły czasy pogoni za chlebem

i pogoni za chwałą kiedy nie wiadomo
chwalebnym było strącić czy może wytrącić
argument za argument nienawiść bez granic
a granice ruchome

póki mocarz panem

obwody poprzestawiać pootwierać groby
ogrzać spalone kości ukoić pamięcią
a może lepiej pamięć zasypiać w popiele
jak gruszki pozrywane wiatrem

nie dojrzeją

[lczerwosz]

Buta, arogancja, wola władzy i siłowe narzucanie swojego sposobu myślenia nie przeminą nigdy, to nie tylko pieniądze. Cenzura jawi się jako siła, przemoc, lekceważenie, ale i jest bojaźnią.
Współcześnie cenzura zamieniona została na poprawność polityczną, która miała nas uchronić od rozwiązań siłowych, na zasadzie, nie drażnienia potencjalnych wrogów. Którzy przyjaciółmi nie są.

[tabakiera]

Leszku, tekst został napisany pod wpływem musicalu "Piloci", który opowiada dzieje polskich pilotów, biorących udział w bitwie o Anglię.
Musiałam go z siebie wylać.
Nie ma związku z obecną polityką, bo ja polityki staram się nie tykać.
Chyba, że ktoś mnie mocno wnerwi.

Wyszło pewnie nie za bardzo czytelnie.
Może tak ma być, może dałam w pauzę.
Wiele problemów jest ponadczasowych, ot problem wolności i granic.
Bo o granice ludzie się rozbijają.

Dzięki, że zostawiłeś słowo.

Buta, arogancja, wola władzy i siłowe narzucanie swojego sposobu myślenia nie przeminą nigdy, to nie tylko pieniądze. Cenzura jawi się jako siła, przemoc, lekceważenie, ale i jest bojaźnią.

Podpisuję się pod całością, święta prawda.

Pozdrawiam noworocznie.

[lczerwosz]

Doceniam, nie widziałem jeszcze tego filmu, ale chcę.

Nie ma związku z obecną polityką, bo ja polityki staram się nie tykać.

Ale ona nas dotyka, chcemy, czy nie.

Podpisuję się pod całością, święta prawda.

Nie chcę traktować swojej wypowiedzi w kategoriach walki politycznej, odwrotnie, chodziło mi o refleksję dotyczącą długofalowego trendu.

Wiele problemów jest ponadczasowych, ot problem wolności i granic.
Bo o granice ludzie się rozbijają.

Tak.

Pozdrawiam noworocznie.

I ja pozdrawiam.

[tabakiera]

Wiesz, to tylko w Romie grają.
Mogliśmy się skrzyknąć, Ty chyba ze stolicy.
Niemniej jednak polecam, warto.

https://www.teatrroma.pl/spektakl/piloci/

Jest jeszcze film:
https://www.filmweb.pl/film/Dywizjon+30 ... 018-647176

No i książka, ale to już od dawna.

[Hosanna]

w wierszu mnogość ogólników na które jest powszechne pomstowanie .. razi mnie to , choć przyzwyczaiłam sie do potrzeby wspólnego narzekania ludzi na to samo

wzrusza mnie fraza

Kod: Zaznacz cały

ktoś chce jeszcze otwierać oczy wypłakane

może nie jest oryginalna ale kontekst nadaje jej dodatkowy wymiar smutku

zasadnicza treść i jądro wiersza to dla mnie fragment

"obwody poprzestawiać pootwierać groby
ogrzać spalone kości ukoić pamięcią
a może lepiej pamięć zasypiać w popiele
jak gruszki pozrywane wiatrem

nie dojrzeją"

objawia się tu najwyraźniej dwoistość bytu który pozostaje z sobą w wiecznym dialogu

podoba mi sie też pojmowanie pamięci jako owocu który może dojrzeć .. albo nie

i zastanawia mnie czy chce kultywować budzący się żal nad miliardami owoców które nie dojrzeją
może wystarczą te nieliczne które dojrzewają

może wystarczą ci co idą wąską drogą


nowe połączenia
nowe rzeki energii w innych kierunkach niosą towary

nowe skojarzenia inaczej interpretują świat
nagle żyjesz w innym świecie choć zmieniła się tylko struktura w głowie

może wystarczy tylko Noe
może wszyscy pracowali i zapamiętywali po to żeby Jeden
zrobił to co potrzeba wtedy kiedy potrzeba i ocalił całą ścieżkę

podoba mi się tez neuronalny przewrót
bo dokładnie tak się dzieje w mózgu który się uczy

[tabakiera]

No, troszkę za dużo chyba fraz, które mogą być postrzegane ogólnikowo.
Z narzekaniem na wszystko i to samo się nie zgodzę.
Jeśli tak brzmi, to kicha.

Dzięki, Hosanno za rozbudowany i dogłębny komentarz.

[lczerwosz]

Wiesz, to tylko w Romie grają.

Ja myślałem, że to tylko film.

a może lepiej pamięć zasypiać w popiele
jak gruszki pozrywane wiatrem
nie dojrzeją

Jeszcze raz przeczytałem. I bym nie był tego zdania. Pamięć trzeba oczyszczać z popiołu, nie żeby rozdmuchiwać płomień, ale by być już bardziej ostrożnym.
Gruszki powinny dojrzewać, jak co roku, niezależnie od wiatrów historii.
Żeby lepiej wiersz rozumieć i od razu, bez komentarza odautorskiego, trzeba by dodać motto naprowadzające na źródło emocji. Kursywą, dopisz.

[alchemik]

Tekst został napisany, bo Ciebie sprowokowałem, Tabakierko.
Na lekkim pijaku napisałem tekst o butach, kiedy zbliżaliśmy się Do Nowego Roku na czacie.
Twój jest sto razy lepszy.

Jurek

[alchemik]

No widzisz, ogólniki, o których wspomina Hosanna.
Zapędziłaś się w dłużyznę, kiedy jak miniaturowałem.
Ale tam nie ma żadnych ogólników, tylko marsz w butach żołnierskich.
Kiedy zapominają po co marszują, marszują, żeby sobie przypomnieć.

Buta, buta i buty.

Moim zdaniem świetnie to ujęłaś, Dorotko.

Tylko proszę, nie oceniaj mojej miniaturki, bo byłem wtedy pod wpływem.

Jurek