widzenia Marii

[biegnąca po fali]

Jano, tabakiera zmieniła zdanie. Wystarczy zrozumieć ten wiersz. A przynajmniej spróbować, choć tak jak napisała tab, osobom zdrowym trudno przyswoić sobie pewne obrazy z życia tych z problemami psychicznymi czy też innego typu. Nie sztuką jest pisać o duperelach. Sztuką jest oddanie tego co dzieje się tuż obok i jest prawdziwym dramatem dla osób takich jak Maria jak również ich rodzin. Nie twierdzę, że jest to dobry wiersz. Ale skoro trafił do tyłu czytelników, to znaczy, że w jakimś tam stopniu mi się udało. I to jest właśnie ten sens o który pytasz.

Dzięki.

[mirek13]

Niemniej sztuką jest pisać o duperelach, bo głównie z nich składa się życie.

[biegnąca po fali]

Wszystko zależy od rodzaju duperela.
Myślę, że wiesz, co miałam na myśli. Dla niektórych duperelem jest wisielec. Dla innych chusteczka do nosa.

[mirek13]

Kombinujesz

[biegnąca po fali]

Niby dlaczego? Jezu, no może źle się wyraziłem pisząc, że nie sztuką jest pisać o duperelach, ale przypominam Ci, że sam mi mówiłeś, że potrafie pisać o niezwykłych rzeczach za pomocą zwyczajnych rekwizytów. Czyli dupereli

[mirek13]

A odwrotnie, to źle?

[biegnąca po fali]

Ale jak odwrotnie? Za pomocą niezwykłych rekwizytów/środków/metafor o duperelach? Dobrze. Tylko, że ja tak nie umiem.

[mirek13]

To nie twierdź, że to nie jest sztuka.

[biegnąca po fali]

Czepiasz się. Podsumowując: wiersz Ci się nie podoba (i ok). Jest zbyt wydumany itp. A autorka nie ma za grosz samokrytyki i szacunku dla innych.

[mirek13]

Jeśli tak interpretujesz moje słowa, to nie ma sprawy.
Ja zinterpretowałem Twoje.