w starych miastach

[eka]

Podobni jesteście w widzeniu rzeczywistości, Panowie

[zimny grog]

Opowieść mi znana, codzienność moich bloków oddana jak należy.

myślę, że opis tzw codziennego życia dobrze służy treningowi wyobraźni a zarazem zmusza do dyscypliny języka.

pozdrawiam.

[zimny grog]

Podobni jesteście w widzeniu rzeczywistości, Panowie

dwóch to już grupa

[tabakiera]

Trochę tłocznie w tych starych miastach i mam wrażenie, jakby współczesność mieszała się z dawnymi obyczajami.
Ale, z drugiej strony, przecież w starych miastach ścierają się i nie zawsze docierają pokolenia.

[zimny grog]

jakby współczesność mieszała się z dawnymi obyczajami.

starówki bywają najczęściej śródmieściami. tu czas jakby wolniej płynął, no i dystans zasiedzianych grądków wobec przybłęd z młodszych dzielnic jakby wyraźny był. a te uznane za gorsze chcąc nie chcąc pogłębiają własny folklor i etos, z którym lepiej się nie bratać.

[eka]

starówki bywają najczęściej śródmieściami. tu czas jakby wolniej płynął, no i dystans zasiedzianych grądków wobec przybłęd z młodszych dzielnic jakby wyraźny był. a te uznane za gorsze chcąc nie chcąc pogłębiają własny folklor i etos, z którym lepiej się nie bratać.

U mnie to było odwrotnie, mieszkania w śródmieściu częściowo utracone przez właścicieli ( efekt wojny i ruchów komuny - wywłaszczenia), zajęła w kamienicach tzw. warstwa robotniczo-chłopska. Obszczane klatki, rujnowanie substancji mieszkaniowych, zagęszczenie, alkoholizm, później bezrobocie, więc kiedy zaczęto budować blokowiska na obrzeżach, tam przenosili się ci spokojniejsi, bogatsi... i tak trwało to latami.
A w końcówce XX ruch się odwrócił, powrócili potomkowie właścicieli, zainwestowano w kapitalne remonty, podniesiono czynsze, biedota zaczęła emigrować do blokowisk lub mieszkań socjalnych... koło historii zatoczyło krąg.

I ów dystans 'grądków' : ) teraz mocno widać.