błogosławieństwo

[tetu]

Precyzuje wiele: ugruntowane miejsce peela, stan psychiczny (być częścią dzieła sztuki) , reakcję matki, co najmniej trzy aspekty w jednej nierozbudowanej metaforze.

Czy nie to samo, albo i jeszcze więcej precyzuje sam obraz? Moim zdaniem płótno to zbędne dopowiedzenie, ale pięknie jest się przecież bez szkody różnić:)

[eka]

Obraz jest wieloznaczny, mi ta półcienna materia potrzebna, słyszę jak się rozdziera, no:)

[Taaa... jasne, złapałaś mnie, nie wróciłam do literalnego tekstu, pisząc koment:))))]

[tetu]

Obraz jest wieloznaczny,

No własnie:)
Dlatego mnie z kolei płócienna materia dopowiada to rozdarcie:) którego i tak jest dość w wierszu.

[Taaa... jasne, złapałaś mnie, nie wróciłam do literalnego tekstu, pisząc koment:))))]

Tam zaraz złapałaś:) Sama wpadłaś

[eka]

Fakt, wpadka, buuu.
A a co Ci się rozdziera np. w obrazie siebie samej? : )

[tetu]

A a co Ci się rozdziera np. w obrazie siebie samej? : )

Samej siebie? Oj sporo Eko, sporo. Wszak nie jesteśmy idealni, a każdy z nas ma swoją historię.
Ale najważniejsze że dziś potrafię do tego obrazu się uśmiechać. Ale nie o mnie tu:)

[lczerwosz]

Matki bywają naprawdę wstrętne. Dziwić tylko może, że z biegiem lat, ich córki idą śladami i to one robią się wstrętne.

[tetu]

Tzw powielanie schematów, często się zdarza.
I nie dotyczy to tylko matek i córek, to tak gwoli ścisłości:)

[lczerwosz]

lczerwosz pisze: ↑
10 sierpnia 2019, 23:32
Matki bywają naprawdę wstrętne. Dziwić tylko może, że z biegiem lat, ich córki idą śladami i to one robią się wstrętne.

Co jest złego w tym, że chodzi się z dziećmi do kościoła? To takie bolesne?

Przecież, ironizuję. Walka pokoleń, bunt przechodzi z wiekiem.

[amasajahh]

***

poraniłam kolana mamo
gdy jak z obrazu na płótnie
wydarłaś mnie

Pomysłowa, dobra metafora siły i krzywdy (zniszczony obraz, miejsce peelki)
Konstrukcja przerzucająca poranienie kolan na początek wiersza, a nie po pobycie w kościele, rodzi obraz wierzącej, klęczącej na obrazie, siłą z tej pozycji wyrywanej. Mnie to sugeruje, że wiara załamała się w kościele, o czym wiedział Bóg, bezsilny wobec klerykalizmu matki.
Dalej ta myśl ciągnie w nieuprawnione (podkreślam) podejrzenie o skrzywdzenie w murach, nawet pedofilię.

Reasumując - ciekawy wiersz, bo każe doszukiwać się motywów zapisu.
Pozdrawiam.

Właśnie o to mi chodziło i naprawdę cieszę się, że Pani to uchwyciła <3

[eka]

Właśnie o to mi chodziło

Dzięki za info, z tytułem jeszcze mam problem.
: ) Przyszedł mi do głowy nowy pomysł.
Matka nalegała na ślub kościelny. Wiem, wiem... na siłę uprawdopodabnianie ciut innej interpretacji.

Pozdrawiam.