stąd

[eka]

Aż trudno uwierzyć, że z naszej materii, przystrojonej w piękną skórę, duszę i wyobraźnię… nie zostanie nic.
Składamy się ze słów, spojrzeń, a czasami z wierszy. Szarmanckość, wiotkość i seksualność obrobią w niedługim czasie… robale, a jedynie co może zostać dłużej, to amalgamatowe plomby, implanty i śruby po źle zrośniętych złamaniach. Enigmatyczne niebo nie istnieje, bo kosmos składa się z czerni i bieli, a obserwowany błękit, poprzecinany trajektoriami odrzutowego eteru po samolotach... tak naprawdę nie istnieje. To zwykły miraż… iluzja, którą zawdzięczamy naszemu mózgowi. Czyli w skrócie wielka lipa. Iluzoryczne również jest życie, jak wygrana w totolotka, tylko śmierć jest "bardzo" prawdziwa.

Pokonany umiera, a zwycięzca płacze.

Składamy się z wierszy... ładne:)
Iluzja identyczna co do pojedynczego kwantu podzielana przez miliardy istnień? A po co ten zabieg?
(Nie płacz:)
Dzięki za rozbudowany komentarz, wdzięcznam.

[eka]

Ot, odwieczna udręka ludzi usidlonych przez doczesność. : )

No w punkt:)
Dzięki, Osa.

[AS...]

zacna Eko
dotarło do mnie, że to, co napisałem
brzmi trochę jak podejrzenie o plagiat
a miało to być tylko skojarzenie
przepraszam

co do linku - pół dnia orałem internet
i nie znalazłem tego, którego szukałem;
po śmierci Stephena Hawkinga
przybyła ogromna ilość plików na jego temat;
ten, o który mi chodziło, to była autobiografia
w której fizyk opowiadał o swoim życiu;
na końcu opowieści padło stwierdzenie,
że do rozumienia początku Wszechświata
Bóg nie jest mu potrzebny;
nie rezygnuję jednak i szukam dalej;
serdecznie pozdrawiam

[eka]

Spoko, AS...sie, znajdziesz przypadkiem, to się podzielisz, teraz nie marnuj tyle czasu na szukanie.

[Marcin Sztelak]

Pięknie - ponury wiersz, po nas zostanie pył, jak i po wszystkich przed i po nas. Jedna uwaga - sam szpadel spokojnie by wystarczył, z dodatkiem wieków dość napuszona metafora wychodzi.

Pozdrawiam.