wgląd w światło

[biegnąca po fali]

nie było go w żadnym z miejsc do których dotarłam
niemożliwe mówili przechodnie
to się nie mieści w rejestrze rzeczy utraconych
to prowokacja

druga w nocy

w tej godzinie też ani śladu
niczego co można by jakoś powiązać
wypchnąć za drzwi niedoskonałe
przez wizjer podglądać
jak się rozchodzi po klatce
jak ją wypełnia i gaśnie
nim dojdziesz skąd przyszło

[eka]

Wgląd w światło - mi bardziej tak, Ewo.

W obrazie ostatniej tragedii sytuuje mi się ten wiersz, chociaż może wyłącznie wywodzić się z inspiracji stricte prywatnej.
Ale jeśli mowa o wielu miejscach i przechodniach - skojarzenie się narzuca.

niczego co można by jakoś powiązać
niedoskonałe za drzwi wypchnąć (wypchnąć nie lepiej na początek wersu? - te trzy bezokoliczniki w klauzulach ciężkim czynią fragment)
później przez wizjer podglądać

[biegnąca po fali]

Masz rację, Ewo.
Dziękuję.

[em_]

Ładny tytuł, choć sam wiersz mnie nie porwał.
Zbyt prosty,
biorąc pod uwagę Twoje wcześniejsze,
pozdrawiam

[Alek Osiński]

z "jakoś" bym zrezygnował. Ale generalnie, brawo!
Masz duży talent, Ewo : )

[biegnąca po fali]

em_, Alku - pięknie dziękuję:)

[Hosanna]

pytanie cz światło może zobaczyć samo siebie

[biegnąca po fali]

Dziękuję, Hosanno.