zamiastka

[biegnąca po fali]

brud
jak ten spod paznokci
gdy próbujesz zdrapać krzyczące nagłówki
ślady stóp aż po kości
bo przecież musi być jakaś konstrukcja
oddzielająca niebo od wron
rozdziobujących miasta do pierwszej krwi
na bruku

bruk
warstwami kładziona izolacja
tak żeby ogień piekielny nie sparzył podeszw
wędrujących
i tych którzy utknęli tu na zawsze

brud
jak ten spod powiek
gdy śnisz to wszystko co zakazane na jawie
we śnie rządzi się własnymi prawami
choć ani z tego dialogu ani miłości

kostropatość słońca tuż po przebudzeniu
sugeruje możliwość rozproszeń

[lczerwosz]

cudne pomysły jak choćby:

ślady stóp aż po kości

konstrukcja
oddzielająca niebo od wron

żeby ogień piekielny nie sparzył podeszw

śnisz to wszystko co zakazane na jawie

choć ani z tego dialogu ani miłości

Ale konstrukcja lub kompozycja całości rozpada się. Mogły by być trzy części, ale powtarza się podtytuł: brud, bruk, brud. Jużby by smród, grzech, ból lub coś jeszcze. Może warto zastąpić jedną cząstkę zupełnie inną. Tytuł domniemany namiastka, zamiastka jak substytut, zamiennik. Ale czego? Czegoś bardziej wartościowego przez coś mniej wartościowe, ale łatwiejsze. I puenta nie podsumowuje. Ja bym sugerował popracować nad całością, bo jest tu iskra.

[biegnąca po fali]

Dziękuję, Leszku. Powtórzenia celowe, ale... poczekam na inne opinie i wtedy zobaczymy co dalej.

[Hosanna]

będę dyskutować z pesymizmem bohatera wiersza

podnoszę tezę że ni ma brudu
to znaczy nie ma brudu bezwzględnego

co dla jednego brudem dla innego pożywieniem , domem , nauką, odskocznią, przedpolem , oddechem , pauzą itd

ale nawet nie o to chodzi

chodzi o to że pesymizm kaze wszystko widzieć w krzywym zwierciadle

Jest ból
jest śmierć
jest choroba
sa złoczyńcy

ale ... wszystko to ma sens

jak mawiał .. ktoś ... "świat jest skrajnie niesprawiedliwy z punktu widzenia jednostki i skrajnie sprawiedliwy z punktu widzenia całości"

nasza " mała osobista i nie zgadzając się ba na ból śmierć chorobę i zdradę) prywatna sprawiedliwość
być może nie ogarnia większych kosmicznych prawideł gdy te sprawy tak oślepiająco wielkie
znaczą tylko tyle ile siła =dzięki której niezgodna na nie buduje świat - w jakimś odcinku

zatem choć nie da się nie czuć niesprawiedliwości , brudu
choć czasem nie da się przestać śnić o tym co zakazane niskie niekorzystne, boleśnie niemożliwe
choć nie da się nie złorzeczyć na to co niszczy grozi i budzi lęk

można temu nie ufać
a przynajmniej nie tak ostatecznie by prawda łez, poczucia krzywdy czy niezaspokojonych głodów stała się prawdą jedyną

jak podpowiada .. pesymizm



jak mawia moja córka - HABAAAAA!!!!

czyli nie dajmy się