drzwi skrzypią

[bonkreta]

zamknijcie się otwarte dla
mam antabę klamkę i strach
wy macie zapach starego drewna
niepodszyty tchórzem

schody do was ruchome
do was progi niestrome
a w butach niewytartych
niesie się kurz przez judasza

przezeń mury i dym w kominie
marszczą się zazdrostki i
społeczne lęki
podszewka sukienki w której
na powitanie
stałam się

mała-czarna jak grzech
zaufania wycięta w serce
w drewnie


do krwi



.

[lczerwosz]

zamknijcie się otwarte dla

- czym różni się kanarek?
- że ma jedną nóżkę bardziej.
Ale ciekawie zestawione elementy fizyczne i psychicznej przestrzeni życiowej. Niestety nie udało się do tej pory wypełnić domeny nauki, która się nazywa neuro-psychologią. Pomiędzy wiedzą o funkcjach psychicznych a wiedzą o fizjologicznych podstawach funkcjonowania mózgu jest olbrzymia luka.

[bonkreta]

Niestety nie udało się do tej pory wypełnić domeny nauki, która się nazywa neuro-psychologią. Pomiędzy wiedzą o funkcjach psychicznych a wiedzą o fizjologicznych podstawach funkcjonowania mózgu jest olbrzymia luka.

Ta luka jeszcze pewnie długo potrwa. A do zestawu dodaję:
"lepszy wyż niż" (nie moje, ale zaadoptowane).

Dzieki, Leszku.

[alchemik]

A ja czytam o zamykaniu się w pozach, gdzie niepotrzebne są klatki i antaby, bo częściej bije serce w ciemnej sprawie.
Strach bezpotrzebny, strach przed krokami na półpiętrze.
Strach przed intruzami, którzy są tylko gośćmi.
Strach przed gośćmi zaproszonymi na urodziny, bo mogą być intruzami.

Przeżywałem pukanie do drzwi, na które nie dawałem odpowiedzi.
Od dawna byłem niedźwiedziem parającym się alchemiczną sztuką.
W swojej samotni, gawrze pełnej alembików i chłodnic, skraplających słowa ukryte w lekkim alkoholu destylowanym z błota.
Jeszcze jeden krok a bezpowrotnie w objęcia ciemności.
Paranoja to lęki urojone.
Sami zakładamy kajdany, zasuwamy antaby.
A jeżeli wróg naprawdę istnieje?
I jest wśród gości?

Do krwi.

Bardzo ciekawe studium lęku, Gruszko.
Wiedziałem od kogo uczyć się poezji.

[Marcin Sztelak]

Podoba mi się niedomówienie pierwszego wersu, podobnie jak on cały. Może zostawiłbym same lęki, z określeniem społeczne tworzą jakiś dysonans.

Pozdrawiam.