mętliczek

[mirek13]

A te rozdzielaj.

[biegnąca po fali]

Tak jest, PANIE PROFESORZE

[mirek13]

Chrzanisz

[biegnąca po fali]

A teraz o co Ci chodzi, bo się dziecko pogubilo. Robię po swojemu - źle. Słucham Twoich rad - jeszcze gorzej(?)

[mirek13]

Wyważ.

[gal.a]

Yyy, wcześniejsza wersja bardziej mi się podobała, wyraźnie było oddzielone to co przyziemne, od tego co (powiedzmy) boskie.
Inna sprawa, że przejście na nowy temat (chociaż będący dalszą narracją) zwykle wygląda u Ciebie tak, że nie od razu widać, w czym rzecz.
Często w przypływach metaforyki gubi się myśl złapaną na początku i trzeba jej na nowo szukać, a najlepiej stawiać znaczniki.:
"szczekać miały psy
ale czasy się zmieniły i teraz to ludzie ujadają zaciekle"
...
"a ty śpisz"
...
"niewyraźnie tworzysz złudzenie
że kiedy opadnie wszystko się wyjaśni"

Myślę, że można by jakoś go jeszcze pociąć i pozszywać na nowo, ale czy na pewno byłoby to z korzyścią dla wiersza? Raczej nie, bo ma swój charakter.

[mirek13]

Charakter i styl niewątpliwie ma.
Raczej ciężko pomylić wiersze Ewy z kimkolwiek.
Ale nie w konstrukcji leży jej oryginalność.
Z tym zawsze miała problem.
I zagadaniem, bo nie raz jej pisano, że z jej jednego wiersza da się zrobić trzy.
Tu nie metaforyka jest dla mnie problemem, bo dziewczyna jest w niej świetna.
Dla mnie konstrukcja jest zła.
DLA MNIE, więc to nie jest opinia uniwersalna, jedynie słuszna i najlepsza.

[biegnąca po fali]

gal.u, Mirku - ale mnie się podoba takie zagadanie Serio. Ja nie twierdzę, że taka forma jest dobra... Ale tylko w takiej potrafię się wyrazić. Dlatego też wzięłam się za prozę. Może nie powinnam pisać poezji...

[mirek13]

Głupotko, masz bardzo dużo do powiedzenia.
Gadaliśmy tylko o formie i nie bredź, że w innej nie potrafisz.
Bo nie próbujesz zbyt intensywnie.
Raczej cykasz.
Prozę czytałem.
Jest potencjał.

[biegnąca po fali]

A właśnie, że próbuję. Tylko, że wtedy jest tak jakoś sucho. Bez emocji i takich tam...