ktòrych nie dotknę

[Lejb Witoszyn]

których nie dotknę (mówiła szybko
jakby obawiając się nadchodzącej
ze śmiechem myśli) których nigdy
nie nauczę się dotykać i wymawiać
popatrz więc w moje puste piersi
wypatrz w nich ślad wilgoci
dokończ mnie w kąciku ust zmyj
ze mnie obietnice dobre i złe
zaufaj mi i mów do mnie bowiem
jest we mnie widzialna rozkosz
jest miłość a w niej policzone
wszystkie których nie pamiętam

[biegnąca po fali]

Świetny.

[eka]

Wciąga, przyznaję. Ma moc!
Sądzę, że w tej liryce roli (wszak Autor płci odmiennej) peelka zarzeka się dotykania pewnych znaczeń.
Ale inny (ten adresat) jak najbardziej niech nimi żongluje.
Ot, przewrotność.
Żart i smutek.

[Marcin Sztelak]

Dobry wiersz, chociaż dokucza mi nadmiar zaimków...

Pozdrawiam.