To będzie tak...

[point of view]

pierwsze dni wiosny
a może koniec lata
ktoś zapuka do drzwi
otworzysz
nikogo tam nie spotkasz
rozejrzysz się
poczujesz tylko ciepły podmuch na twarzy
lekko zaniepokojony wrócisz do domu
pomyślisz że to nic takiego
wieczorem podczas kąpieli zastanowi cię
skąd wzięły się zwinięte włosy
w brodziku prysznica
uważniej przyjrzysz się swojej twarzy w lustrze
pomarszczoną dłonią przetrzesz zaparowane szkło
zostanie na nim parę kropel wody wzdłuż śladu palców
zdziwisz się że tak szybko znowu zaparowało

i to będzie ostatni raz

[Lucile]

Bardzo mi się podobają Twoje ostatnie wiersze.

otworzysz
nikogo tam nie spotkasz
rozejrzysz się
poczujesz tylko ciepły podmuch na twarzy

Tak napisać o tej pani z kosą, doprawdy świetnie, zrobiło na mnie wrażenie oraz oczywiście odesłało do płócien mistrza, który także z czułością i wrażliwością ją przedstawiał. Jak zapewne się domyślasz, mam na myśli Jacka Malczewskiego i jego cykl "Thanatos" z dorodnymi, hojnymi kobietami – wyobrażeniami śmierci.
To, że nie zostawiłam śladu pod poprzednimi wierszami, nie znaczy, że ich nie czytałam, Czytałam, a jakże, z ciekawością oraz zaspokojeniem emocji, jakich szukam w poezji.

Pozdrawiam
L

[point of view]

Fajnie że czytasz Lucile, kiedyś w rozmowie o poezji i sztuce padło kilka takich zdań:

[wiesz... dla sztuki nie jest istotne jaką rzeczywistość zmieniasz, tworzysz, także jakich narzędzi używasz. 
Nie jest istotne jakim emocjom podlegasz, jakie koszty tworzenia ponosisz i jak długo trwa ten proces.
Jedyne co jest ważne to... jakie emocje twoje dzieło wyzwala w odbiorcy.
Jeśli nie wyzwala żadnych to znaczy, że nic nie zostało zrobione... ]

[eka]

Zdziwienie.

Teraz myślę, że to ostatni, fizyczny kontakt z kimś, kto odszedł bezpowrotnie.