Nebbia

[Lucile]

Narasta.
Drżeniem wypełnia opuszki palców.
Jaka będzie? Jeszcze nie wiem:
Salome? Łagodna?

Nie zwracasz uwagi,
choć tyle we mnie czułości.
Nie widzisz? W co się przeistoczy,
ty zdecydujesz.

Zaczynam się nudzić. Nuda ma odcień bagienny.
Już ci mówiłam. Nie uwierzyłeś.
To staje się niebezpieczne – zrozum.
Twój chłód uwolni mgłę. Chcesz tego?
Przecież wiesz, że zagubisz się w niej.

Bezpowrotnie.

[szczepantrzeszcz]

Niezwykłość normalności.

To prawda, że chłód uwalnia mgłę. Zagubić się łatwo, ale przecież we mgle widać inaczej. Łatwiej nie dostrzegać tego, czego nie chcę dostrzegać. Łatwiej zobaczyć to, co w myślach głęboko ukryte.

Bezpowrotnie.

Chłodu nie unikniesz, ale od czego jest poezja-powrotów-z-bardzo-daleka?

[Jana]

.

[Lucile]

Cudny wiersz. Głębia przepełniona mgłą.

Przepraszam, nie zaglądałam tutaj, a szkoda, bo przeoczyłam tak piękne słowa.
Dobrze, że zwróciłaś mi uwagę, aliści w tak asertywnej formie.
Nie, nie mam zwyczaju niczego, ani nikogo "olewać" .
Jeżeli tak się poczułaś - wybacz - nie było to moim zamiarem.
Może kieliszek na poprawę atmosfery?

Dziękuję za komentarz i pozdrawiam
L

[Jana]

.

[eka]

Sorry, Nebbio, że ja odniosę się nie do tekstu, ale do procesu 'olewania' komentarzy.
To indywidualna sprawa, np. spokojnemu lepiej nie reagować, jeżeli treść posta jest ewidentnie prowokacją.
Niektórzy Autorzy reagują tylko na krytyczne uwagi, inni w ogóle na żadne.
Do każdego z zachowań można poczynić psychologiczną interpretację. Nie zawsze prawdziwą, bo twórca to zazwyczaj skomplikowany zwierz:), niewiele wiemy tak naprawdę o motywach braku reakcji na komentarz.
Niekoniecznie to brak elementarnej grzeczności.
Tak to sobie tłumaczę, bo ilość 'nieodpowiedzeń' na moje komentarze już dawno winna mnie zniechęcić do pisania czegokolwiek u niektórych z Państwa:)

[Lucile]

Bardzo Państwu dziękuję,

Niezwykłość normalności.

To prawda, że chłód uwalnia mgłę. Zagubić się łatwo, ale przecież we mgle widać inaczej. Łatwiej nie dostrzegać tego, czego nie chcę dostrzegać. Łatwiej zobaczyć to, co w myślach głęboko ukryte.

Szczepanie,
sprawiłeś mi wielką przyjemność takim odczytaniem.

Ale zapraszam na pyszną kawkę z imbirem, kardamonem i cynamonem.

Jano,
z przyjemnością. Kawa zawsze i o każdej porze, a najlepiej z małym dodatkiem %. To tak, aby stwierdzeniu zacnego i spostrzegawczego refluksa stało się zadość.

Eko,

wiesz sama, że komentowanie to bardzo osobista i ważna sprawa, a dla mnie przede wszystkim - odpowiedzialność.

Niektórzy Autorzy reagują tylko na krytyczne uwagi, inni w ogóle na żadne.
Do każdego z zachowań można poczynić psychologiczną interpretację. Nie zawsze prawdziwą, bo twórca to zazwyczaj skomplikowany zwierz:), niewiele wiemy tak naprawdę o motywach braku reakcji na komentarz.
Niekoniecznie to brak elementarnej grzeczności.

Przyznam, że ja nie umiem "rozbierać" tekstu jak Ty. To zaleta, nie przygana.
Może dlatego, że czytam obrazami oraz skojarzeniami z zakresu sztuki (przede wszystkim malarstwa), a powinnam bardziej zwracać uwagę na technikalia i użyte środki stylistyczne.
Ponadto uważam, że poezja jest najbardziej intymną, wrażliwą, niemalże ekshibicjonistyczną dziedziną sztuki. Może dlatego tak mi trudno, z wahaniem i oporami oraz "nieswojo" zwrócić uwagę, nawet jak coś mi "nie pasuje". A powinnam, nieprawdaż? Na tym przecież polega nauka, jaką tu wzajemnie pobieramy. Ja jestem wdzięczna za merytoryczne wskazówki. Oczywiście, jeżeli są złośliwe, zbyt uszczypliwe lub szydercze - oburzam się. To normalne.
Ostatnio poczytałam kilka dobrych (wg mnie) wierszy na naszym forum (np. autorstwa point of view`a) i powinnam to wyrazić, ale czasami ogarnia mnie taki intelektualny "bezruch", że żadne sensowne słowo nie chce ułożyć się na klawiaturze mojego laptopa.
Stąd i moje przemyślenia, czy powinnam dalej pełnić rolę moderatora. Nie chcę bowiem, być tylko malowanym funkcyjnym.

No, to się wywnętrzyłam, co publicznie raczej mi się nie zdarza.

Jeszcze raz Wszystkim bardzo dziękuję i pozdrawiam
L

[eka]

Lu, mój post nie dotyczył komentowania utworów, ale braku odpowiedzi autora na poczyniony przez kogoś komentarz... no proszę Cię, staram się zmarginalizować ten fakt, aby jednej i drugiej stronie (Autorowi i Komentatorce) poprawić humor, a Ty wcale tego nie zauważasz:)
_______________________________________________________
Chcemy to komentujemy, nie chcemy - milczymy. Oczywiście, nie będę ukrywać, że bliższa mi opcja pierwsza.
Moderator to nie niewolnik portalu z przymusem pisania opinii pod każdym tekstem.
Mnie sprawia to zazwyczaj przyjemność, stąd ilość komentarzy rośnie... i rośnie:)
Wiesz, udam, że nie przeczytałam:

czy powinnam dalej pełnić rolę moderatora. Nie chcę bowiem, być tylko malowanym funkcyjnym.

- bo moderacja to też odpowiedzialność.

[Lucile]

bo moderacja to też odpowiedzialność.

oczywista oczywistość

bardzo serdecznie
L