nad tytułem

[eka]

snujesz się po Laniakei w galaktycznej arce,
tylko mi nie zabłądź!
zostaw wreszcie Wielki Atraktor,
przetnij Pannę i wpłyń na Drogę Mleczną.
patrz uważnie!
w połowie traktu między mną a jej centrum,
na długim, spiralnym ramieniu Oriona-Łabędzia,
spala się nasze Słońce.

a dalej?

wiesz, wyciągniesz.

[Krokus]

Hm... no ciekawe, trochę mi się kojarzy z Herbertem czyli: Kuszeniem Spinozy i ogólnie Panem Cogito, a trochę z takim bezgranicznym uczuciem, obawą, ogromem wszechświata czyli Frankiem Herbertem.

[Strood]

Przejeżdżałem wielokroć drogę mleczną z Tomaszowa Lubelskiego do Chłopiatyna.
Jeszcze pożyteczne dziadki wypasali po rowach, poboczach dojne krowy. Każdy miał swój rewir od - do. niejeden ładną wnuczkę.
Reszta nad głową: za daleko, coś dla astrofizyków, snobów /bez urazy/.
No chyba, że księżyc rozścielony dla randkujących w plenerze.