poranne skojarzenia

[Krokus]

przez szparę w zasłonie
przedziera się słońce
kątem oka widzę
jak delikatny promyk
dotyka ściany

życie wydobywa się
ze wszystkich szczelin
zastygłej ciszy

chwilę potem słychać szum
w zepsutej spłuczce
czas zaczyna coraz bardziej przeciekać

podnoszę głowę z poduszki
i jestem jakiś taki
ni to wstrząśnięty
ni to zmieszany

[eka]

czas zaczyna coraz bardziej przeciekać

Daje do myślenia w kontekście "stanu" podmiotu lirycznego.
No właśnie, nie raz nie dwa zastanawiałam się nad czasem w moich snach. Zawsze teraźniejszy, choć często dotyczył sytuacji przeszłych.
Pan Morfeusz ma nad nim większą władzę? (czyt. sny niekontrolowane przez świadomość).

Ekstra wiersz.

[Krokus]

czas zaczyna coraz bardziej przeciekać

Daje do myślenia w kontekście "stanu" podmiotu lirycznego.
No właśnie, nie raz nie dwa zastanawiałam się nad czasem w moich snach. Zawsze teraźniejszy, choć często dotyczył sytuacji przeszłych.
Pan Morfeusz ma nad nim większą władzę? (czyt. sny niekontrolowane przez świadomość).

Ekstra wiersz.

Dzięki za komentarz.

[Gajka]

Krokus

Mnie się bardzo podobać Twój wiersz.
Pozdrawiam

[Krokus]

Krokus

Mnie się bardzo podobać Twój wiersz.
Pozdrawiam

Dzięki.