to nie jest sen dla dwojga

Wiadomość

datura · #1 Post autor: **datura** » 02 lut 2025, 16:34

wśród roślin o nazwach łamiących język
dziwiliśmy się sobą
rozgryzaliśmy wargi
niczym teorie o planecie z półsnu
zastygłej ponad nami

pośród chmur złaknionych kamieni
korzeni burzących do drzwi

ty tak pięknie mówisz o pięknie
zamkniętym w pudełeczku od zapałek

ja - córka zimy
twardej i nieprzejednanej

(z czterema parami skrzydeł -
po jednym na każdy twój niepokój)

nie wiję gniazda pod strzechą
zimuję w sklepieniu żeber
w gwiazd krwiobiegu

słońce
obraca mnie w proch
w twoich oczach

Krokus · #2 Post autor: **Krokus** » 03 lut 2025, 17:59

Ładny wiersz, taki o miłości, za którymi nie przepadam, ale tu jest inaczej, pobudza do refleksji, jakby to ciepłe uczucie spoiło całe zycie i nadało mu sens.

#3 Post autor: **eka** » 05 lut 2025, 17:27

Oryginalnie, z mocą niewiary.
A to najbardziej, bo koi:

datura pisze: ↑
02 lut 2025, 16:34
(z czterema parami skrzydeł -
po jednym na każdy twój niepokój)

Przemówił ten wiersz... nawet nie wiesz jak bardzo.

__________________________________________________________

datura pisze: ↑
02 lut 2025, 16:34
korzeni burzących do drzwi

...chyba bez przyimka?
Korzeni burzących, wyłamujących, rozwarstwiających...

Gajka · #4 Post autor: **Gajka** » 21 lut 2025, 11:11

Datura:)

Bardzo piękny wiersz, a pointa MEGA!