Białe Ukrzyżowanie Chagalla

[biegnąca po fali]

jest jedno światło
skup na nim wzrok
a ciemność cię nie dosięgnie
śmierć ani ogień
zgaśnie nim zdąży rozbłysnąć
płomieniem który nie ogrzewa lecz pali

białe ukrzyżowanie na oczach świata jak mantra powtarzana przez szaleńca
niechby ktoś zatkał mu usta
wyrwał język i rzucił go psom na pożarcie

łódź nie popłynie
chyba że uwierzysz w wodę
wtedy jej nurt poniesie cię hen za spalone księgi
za płaczących i zabitych
obrócone w proch kościoły


broń wystrzeli
przebije raz jeszcze bok Jezusa
i krzyż przebije
tak żeby mógł zawisnąć na ścianie
na obraz i niepamiątke
aż po kolejne białe ukrzyżowanie

[eka]

Znany obraz, namalowany krótko przed Holokaustem.
Białe światło dające dystans, ukojenie?
W sumie nie przepadam za obrazami Chagalla, są takie... a'la Nikifor. Ludowy kubizm.

A wiersz? Mocny. Podmiot się wpatrzył aż do bólu własnego istnienia. Sytuacja polityczna jest, jaka jest. Groźna.
Czy zbrodnie na taką skalę się powtórzą?
Chagall zestawia tutaj wyznawców judaizmu i chrześcijaństwa. Naród wybrany wyrzekł się Jezusa. Pamiętajmy, że Marce był Żydem. Czyżby... nie wiem, czy można tak odczytywać "Białe ukrzyżowanie".

A wiersz świetny.