Namaluj mnie swoim słowem
ja po cichu wejdę w twoją głowę
ułożę ją na poduszce
i już nie wypuszczę
kolorowy obraz odłożę
i w pokorze się do niego uśmiechnę
posprzątam bałagan
poukładam w szufladkach
pochowam smutki
znajdę ramę
i obraz w nią oprawię
już po zabawie?
nie!
maluję dalej
śmiejącymi się Kredkami
gdzieś ponad nami
obrazów poczet
malowanych chudym pędzelkiem
dzieła i arcydzieła
a mnie brakuje już farby
blakną wszystkie barwy
bezimienny malarz
przywozi mi świeżą dostawę
i znów mam zabawę
może namaluję autoportret
2010-12-30
-
- Nasze rekomendacje
-
-
UWAGA!
JEŻELI JESTEŚ ZAREJESTROWANYM UŻYTKOWNIKIEM I MASZ PROBLEM Z LOGOWANIEM, NAPISZ NAM O TYM W MAILU.
[email protected]
PODAJĄC W TYTULE "PROBLEM Z LOGOWANIEM"
-
- Słup ogłoszeniowy
-
-
"Wszyscy, którzy zachowali ojczyznę, wspierali ją, pomnażali, mają wyznaczone w niebie określone miejsce, gdzie szczęśliwi rozkoszują się życiem wiecznym".
Cicero "De re publica"
JAK SIĘ PORUSZAĆ POMIĘDZY FORAMI? O tym dowiesz się stąd.
Obraz
-
eka
- Posty: 18444
- Rejestracja: 30 mar 2014, 10:59
Obraz
sorki... zobaczyłam odciętą od korpusu głowę bohaterki, którą podmiot liryczny delikatnie układa na poduszce. No jest potencjał w takiej scence! I w tej 1. cząstce są najlepsze rymy, niedokładne, w części niegramatyczne.
Bo, Toyer, odpuść sobie takie chodzenie na łatwiznę: farby - barwy, dostawę - zabawę.
O to stary wiersz, może dlatego czujność usnęła
A generalnie: dążenie do mentalnego dobrostanu jest jak najbardziej pożądane. Wiadomo, łatwym to nie jest.
