ping pong

[tabakiera]

"księgozbiory to nie tylko literatura piękna"
powiedziała pewna pani podczas spotkania które miało
służyć ważnym badaniom chyba statystycznym
w celu upowszechnienia czytelnictwa w mieście

a we łbie zapiździło mi Witkacym w Kielcach
przeleciało skłębiło wszystkie mięsowersy
Bursy i Bukowskiego z bólami Kazika
zbiła nieprzysiadalność iście marcinowa

i wepchały się środki wyrazu
bez słowa

[eka]

Ciekawe, bo zachodzę w głowę jaki jest związek cytowanej wypowiedzi z 2. zwrotką. Wiadomo, że w księgozbiorach jest cała "niepiękna" literatura faktu, literatura naukowa, poradniki, podręczniki etc. etc.
Zderzasz "mięsowersy" z pięknym językiem, wyrafinowanym składniowo, wolnym od od językowych norm?

zbiła nieprzysiadalność iście marcinowa

Naszego Lenartowicza

Pointa:

i wepchały się środki wyrazu
bez słowa

Czyli farby, nuty, kamień... o nie chodzi?

Zabiję, jeśli napiszesz w odpowiedzi: Dziękuję za komentarz.

[tabakiera]

Z całym szacunkiem dla Karmy, jeszcze chyba nie jest aż tak znany, jak ten od "Nieprzysiadalności"
https://youtu.be/IIsGm9NUxcc?si=PG8IlpgBjY913ctm

Ewo, dostałam kiedyś niezły łomot za interpretację samej siebie, więc dziękuję za komentarz.
Fajnie, że jesteś.

Nadmienię tylko, że wymieniona pani przypomniała mi, że liryka to literatura piękna, a to przypomnienie wywołało refleksję na temat środków wyrazu, wagi słowa i samego piękna - wszak kiedyś poezja kojarzyła się z pięknym rymem, płynnym rytmem i słodkościami.
Czy nadal jest piękna?
To już subiektywna ocena każdego czytelnika i słuchacza.

[Alek Osiński]

No, są wielkie wzloty ducha, jest też jednak dłubanina
ku pokrzepieniu serc i żołądków. I tą też trzeba docenić.
Ostatnio z pewną satysfakcją oddaję się lekturze książki
kucharskiej, znajdując w niej bardzo ciekawe inspiracje...
Pozdrawiam

[eka]

Wszystko podlega ewolucji. Poezja też, w końcu z biologią autorów ma wiele wspólnego : )
Spauperyzowała się na potęgę. Biały, wolny wiersz jest temu po trosze winny. Zero reguł, w zasadzie, jak twierdzą fachowcy, tylko zapis w wersach dzisiaj jest jedynym kryterium odróżniającym lirykę od epiki. Masakra?
Temat "ping ponga" może być iskrą długiej dyskusji.
Może najistotniejsza w komunikowaniu się jest przyczyna sięgania po wers?
Nie wiem, za to wiem, jakie wiersze i dlaczego akurat one podchodzą pod skórę, szczególnie głowy

Dzięki, Tab, za obszerną odpowiedź. I sorry za moje zafiksowanie się na "niepięknej" w złym kontekście.