limbus

[Mchuszmer]

pogrążać w barkach kołysać czy zadrapywać
komarze oczy rojące dookoła głowy
z głuchym otworem o kształcie
niewymawialnym
żeby w tej dziurze nie utkwić
nie mogąc się na ten przykład udusić
oddechem wtłoczonym za żebra przeciskam
między ścianami by tylko
nie zostawić plamy palcami nie
otrzeć się zetrzeć na niej
za kolejnym podążaniem
okrążaniem automatycznie
wystukuję metalicznie syntetyczne
wzory
i linie proste
się stają
nieostre
falują
twoje włosy – przebijają
skórę odnajdują zaciskają wiedzą
gdzie płożę się snuję gdzie gnieżdżę
nie patrzę zasklepiam się mniejszę

po

nic






skojarzenie muz. https://on.soundcloud.com/6fn8h

[eka]

Trudny, ciemny, kolczasty... czytam Twój wiersz i próbuję składać w miarę sensowną interpretację
Otchłań pogrążać czy kołysać w barkach. Być w niej, ale jak?
Myśl, że bohaterem jest wewnętrzne dziecko była pierwsza, tytuł pewnie ją wywołał.
Skrajny pesymizm w poincie. W nicość mnie wbijasz.

Świetny wiersz!

[Marcin Sztelak]

Świetne, doskonała dawka pesymizmu.

[Alek Osiński]

limbus to bodajże język programowania, a limbo to otchłań, próżnia, chyba też stan zawieszenia.
Ciekawe, ale ja nie odczytuję wiersza zbyt pesymistycznie. Chociaż rwana fraza sugeruje
jakby rwany oddech, a ten kojarzy się z ciężkim doświadczeniem, to ogólne wrażenie dużej ilości czasowników
sugeruje raczej proces organiczny albo mentalny, przemianę świadomości, a może nawet osiągnięcie
stanu oświecenia. Ten zanik bowiem można, moim zdaniem, porównać z wyzbyciem się uciążliwego ego ; )

Pozdrawiam

[Mchuszmer]

Piękne dzięki!

Ewo, skojarzenia teologiczne są zrozumiałe, chociaż mnie to nie inspirowało 1:1, bardziej jako samo to słówko i nieudane sunięcie po granicy przepaści. A czy ja umiem trudne, głębokie teksty pisać, e, może po prostu mnogość zabiegów to podpowiada. Barki... można coś schować lub oswoić, chociaż wybór niewielki. I wiem, można odnieść puentę do życia w ogóle, za co sorry:)

Marcinie, to cieszę się, że nawet Twoje potrzeby w tym względzie zaspokaja:D

Alku, ciekawa uwaga o procesie, w sumie nawet i bycie oblężonym w głowie moze do czegoś prowadzić jak wszystko. Pozdro:)

[eka]

nieudane sunięcie po granicy przepaści.

Dzięki, Szymon. Faktycznie, tyle energii w tych wersach, peel wiruje, coraz szybciej, w rozszerzającym się leju.
Zafiksowałam się w teologicznym pojęciu, sorry.