Wypracowanie

[Toyer]

Życie zawsze kończy się kropką śmierci
narodziny to początek zdania z wielkiej litery
w momencie płaczu zaczyna się prolog pełen nadziei
nieświadome życia dziecko nie rozumie jego wagi

powoli dorasta uczy się chodzić i mówić
rodzice zaspakajają jego potrzeby
jeszcze nie wie czym jest życie
chociaż już je samo pisze

to było rozwiniecie im dalej tym więcej treści
z czasem dziecko zyskuje okruchy świadomości
dalej dorasta ma coraz więcej swobody
powoli zaczynają się nieuchronne schody

gdy już dorośnie zaczyna się prawdziwe życie
chociaż u każdego ma inny poziom trudności
nie każdy też się odnajduje w jego pędzie
ale pędzi nawet w bezwiednej nicości

winda w życiu nie ma zastosowania
trzeba się wspinać o własnych siłach
im wyżej tym ciężej i z większym bagażem
chociaż można też iść z innymi osobami razem

tak jest łatwiej chociaż nie prościej
każdy ma swoje własne schody
czasem mijamy się na cudzych w ciszy
lecz wszyscy idziemy na to samo piętro

moje wypracowanie się rozwleka
to jest płynący temat rzeka
chyba pora już puentować
chociaż jeszcze nie brakuje słowa

by dalej czytelnika nie zanudzać
czego brakło dośpiewa sobie sam
będę już za końcem się rozglądać
taką jeszcze jedną myśl zostawię

życie to jednocześnie najdłuższe
jak i najkrótsze wypracowanie

Data napisania - 2020-09-16

[Mchuszmer]

życie to jednocześnie najdłuższe
jak i najkrótsze wypracowanie

Biorę jako przyzwoity aforyzm.
Kierując się zasadą domniemania niewinności, powiem, że zapewne forma wiersza ma oddawać tę myśl w puencie, ale jakimi środkami i kosztami budowy, skoro ilość truizmów, w rownie banalnych surowych sformułowaniach, jest trudna do przetrawienia? Wybacz, chcę być szczery szczególnie w przypadku, gdy widać mimo wszystko pewną świadomość pisania. Zdrowie

[Toyer]

Dziękuję za szczerość Odpowiem krótko - celowość