w wariancie 3A

Wiadomość

zimny grog · #1 Post autor: **zimny grog** » 15 cze 2023, 21:16

płowoszarą monę poznałem na czwartym piętrze
podstarzałego apartamentowca
do północka spisywała wiersze pełne nieudawanego
obrzydzenia dla ojców wybrykantów

w sobotnim natchnieniu obuchowatym wersem przygwożdżała do krzyża
zblazowanych łotrów chluśniętych markową brylantyną
oczekiwała nawrócenia
chociażby skruchy wyrażonej pojękiwaniem

z pluszowej golgoty leciały nowomedialne urągi

ja kuśtykałem po nierównym parkiecie markując włóczęgę do śmierci
przykurcze ścięgna achillesa łagodziłem nalewką babci burzanowej
duperele za oknem pęczniały w monumenty

po koleinej burzanówce rekwiem mozarta
stawało się lejtmotywem naszych dociekań na ile jutro
daje szansę łagodnego zbawienia bez konieczności opowiadania o tym

po wyjściu z ekstazy powiedziała
że odpowiedzi trzeba szukać w innym metrum

środowy pociąg zawiózł ją do obcych krajów by mogła potęsknić
za rzepakowym pejzażem spowitym rojem pszczółek robotnic
przy okazji zaczerpnąć z wazy opaćkanej różową majoliką
światowego słodkoberowego garusu.

Krokus · #2 Post autor: **Krokus** » 16 cze 2023, 12:43

Ciekawy wiersz, budzi we mnie wiele skojarzeń, przeczytałem kilka razy i chyba jeszcze kilka razy przeczytam.

#3 Post autor: **eka** » 16 cze 2023, 17:52

Bardzo sympatyczna opowieść

Ciekawa, natchniona, przebojowa (jak mniemam) osóbka. Lekkiego sarkazmu peela nie chcę zobaczyć.

Fajny wiersz!

:kofe:

zimny grog · #4 Post autor: **zimny grog** » 16 cze 2023, 20:49

Krokus

cieszy, że zaciekawił. bardzo odległym pierwowzorem Mony jest poetka poznana dawno temu na jednym z forum. wtedy zaczynała, aktualnie co nieco z matroniała, znaczy spoważniała w randze twórczej. jeszcze odrobinkę i całkiem zadomowi się pośród ... klasyków.

pozdrawiam.

eka

fakt wtedy jeszcze osóbka, ale z zacięciem do iścia do celu. co do sarkazmu... obojgu nam go nie brakowało.

w rewanżu :kofe:

Jana · #5 Post autor: **Jana** » 16 cze 2023, 21:59

zimny grog pisze: ↑
15 cze 2023, 21:16
w sobotnim natchnieniu obuchowatym wersem przygwożdżała do krzyża
zblazowanych łotrów chluśniętych markową brylantyną

Nie nadanżam za tymi niesamowitymi skojarzeniami

Ciekawy obraz

zimny grog · #6 Post autor: **zimny grog** » 17 cze 2023, 08:22

Jana

idzie o to, że we współczesnym świecie często kreuje się ludzi powszechnie znanych ze złych uczynków jako prawych, do tego jako ludzi sukcesu, ba wręcz autorytety. Mona w swoich wersach wytykała to, reakcje na takie "insynuacje" do przyjemnych nie należały.

pozdrawiam :kofe:

z rana

Marcin Sztelak · #7 Post autor: **Marcin Sztelak** » 19 cze 2023, 14:26

Wiersz ciekawy podobnie jak jego podmiot. Jest co czytać.

#8 Post autor: **eka** » 19 cze 2023, 17:51

zimny grog pisze: ↑
16 cze 2023, 20:49
co do sarkazmu... obojgu nam go nie brakowało.

to cenna informacja. Dzięki.

:kofe:

zimny grog · #9 Post autor: **zimny grog** » 20 cze 2023, 17:05

Marcin Sztelak pisze: ↑
19 cze 2023, 14:26
Wiersz ciekawy podobnie jak jego podmiot.

owszem, pierwowzór podmiotu jest panią samej siebie, chadza swoimi duktami.

eka pisze: ↑
19 cze 2023, 17:51
to cenna informacja.

dodam, że jakby co Mona na ósmym piętrze nie bywała. spotkałem ją w innych przestrzeniach. teraz (chyba) w internetowych światach nie urzęduje.

#10 Post autor: **eka** » 21 cze 2023, 16:15

zimny grog pisze: ↑
20 cze 2023, 17:05
eka pisze: ↑
19 cze 2023, 16:51
to cenna informacja.

dodam, że jakby co Mona na ósmym piętrze nie bywała. spotkałem ją w innych przestrzeniach. teraz (chyba) w internetowych światach nie urzęduje.

Nawet przez myśl mi to nie przeszło