Obraz kubistyczny

[eka]

: ) Szczególnie w poezji.

[AS...]

składam wizytę zgodnie z obietnicą

i uwagami które może Ci się przydadzą;

1) użycie bezokolicznika (wers 2) jest ryzykowne;
stosuje się go raczej wówczas, gdy autor w swoim wierszu bombarduje czytelnika czasownikami
w jednym czasie, rodzaju i osobie, więc ucieczka w bezokolicznik czasami łagodzi wrażenie litanii;
ponieważ czasownikami szafujesz oszczędnie, nic nie stoi na przeszkodzie, żeby użyć innych form
czasu przyszłego: będę patrzyła, popatrzę, spojrzę, wniknę
2) w trzech kolejnych wersach (2,3 i 4) używasz przyimka "w", co razi, ale to Pikuś
w porównaniu z kolejną zagwozdką
3) bo pomruk z czwartego wersu psuje ładną i rzadką metaforę narzędnikową "oceany milczące wiatrem";
rada na to jest taka, że zastąpiłbym wiatr innym narzędnikiem "oceany milczące pomrukiem"
i wyglądało by to mniej więcej tak:

"a jeśli kiedyś tam się spotkamy
spojrzę ci w oczy
jak w dwa oceany milczące
pomrukiem
rozbijającym o brzeg
fale z surferami"

pomimo tych uwag widzę, że Autorka nie jest nowicjuszką, więc... może jakaś konkretniejsza ekfraza?

pozdrowienia

[Jana]

.