wyżymam horyzont z pozimowej soli - z przyprawy do grilla

[biegnąca po fali]

zgodnie z przeznaczeniem dzielę światło
dzielę pomiędzy nas i umarłych
sprawiedliwie ale umarli nie są zadowoleni
fukają jak rozzłoszczone koty

nie wiem po co im to światło
może to tylko pretekst dla obecności
przychodzą później nic nie mówią o sobie
tylko patrzą przeze mnie
wyciągają ręce po świetlistą jałmużnę

codziennie dzielę światło pomiędzy nas i umarłych
kończą się powoli draski i zapałki
w moim mieście brakuje świec baterii
żarówki giną po zmroku

nie wychodź na ulicę gdy wszystko się kończy
ręce do zadawania bólu albo światła
przyzwolenie i czas
systematycznego obracania ofiar
na studzienkowych rusztach

[zimny grog]

dwie pierwsze strofki pryma sort, dwie następne msz dobrze bybyłoby dopracować. trzecia tak misie widzi

codziennie dzielę światło pomiędzy nas i umarłych
powoli kończą się jego zapasy
w moim mieście brakuje już świec wyszły baterie
żarówki znikają też gdzieś po zmroku

oczywiście nie musisz sieztym zgodzić i zostać przy swoim. jednakowoż tytuł przekombinowany

pozdrawiam.

[eka]

Światło czyli pamięć, zainteresowanie, podtrzymywanie egzystencji innych? Niemyślenie tylko o sobie, albo tylko o innych żywych. Ale coraz rzadziej inni dzielą światło, nie ma czym go wyzwalać. A ponadto pretensje, tu:umarłych. Światło nie jest w stanie przywrócić im życia?
Jakieś złe stany, bezradność, brak nadziei w metaforycznym mieście peelki.
Tytuł... zaskakujący. Pozimowa sól przyprawa do grilla? Bardzo hermetyczny.
Ogień światła ma być czysty, nie sprawiający bólu?
To się - patrz pointa - nie udało.
Wiersz spójny, pomysł świetny.

Powtórzenie - dominantą. Czyli podkreślenie wagi dzielenia światła. No i rytmizacja przy okazji.

W ostatniej zamieniłabym kolejność wersów:

nie wychodź na ulicę gdy wszystko się kończy
ręce do zadawania bólu albo światła
przyzwolenie i czas
systematycznego obracania ofiar
na studzienkowych rusztach

__________________________________________________________________________________
Bardzo wciągnął w swoje wnętrze, ale wiem, że krążę wciąż wokół, sedno się wymyka.

[biegnąca po fali]

zimny grogu - tytuł przekombinowany, wiem. Cały czas myślę nad odpowiednim. Reszty nie ruszam;)
Dzięki.

eko - świetny pomysł z tym przestawieniem wersów. Już poprawiłam. Masz oko, Ewo. Tytuł do odrzutu. Dziękuję za pomoc:)

[eka]

Zawsze do usług, Ewo:)
Dobrze być przydatnym, sens i takie tam inne, pozytywne cegiełki:)

[Alek Osiński]

trochę się zgodzę z zimnym grogiem

pierwsze dwie, a nawet trzy - bardzo na tak,
ale ostatnia jakoś mi rozprasza to wrażenie.
Coś się w niej jednak za bardzo rozjeżdża
jakby zbyt ogólna była, bo wcześniej jest
dobitny konkret : )