Mary goes round

[datura]

ktoś wyświetla obrazy na ścianie
klaszcze gdy wiruję wokół własnej osi

mamo nie wyrywaj z transu
iluzja rozświetla pokój obiecuje słodycz

koń ma związane nogi
książę przyspawany do siodła
nie uratuje nawet siebie

gonimy wspólnie martwego króliczka
to jak rytuał przejścia w bezczas

siła odśrodkowa nie pozwala
uczepić się rzeczywistości
wyskoczyć z lisiej nory

mamo ciebie nie ma
a ja nie sięgam przełącznika

noc obiecuje
dzień odbiera

wyławia miękkie ciało z dna oka

[Alek Osiński]

Nie lubię angielskich tytułów, ale ten przywołał mi skojarzenie z pewną nieszczęśliwą królową angielską zwaną krwawą Mary i jej okrutną historią niedoszłego quasi macierzyństwa, chociaż oczywiście może to nie mieć nic z tym wspólnego, bo obecna jest również, aktywna rola dziecka - bytu zależnego, a także bolesna współzależność.
Często bywa, że w życiu człowieka więcej jest niedowidzeń niż prześwitów. W sumie - dobry wiersz!

[datura]

Nie lubię angielskich tytułów, ale ten przywołał mi skojarzenie z pewną nieszczęśliwą królową angielską zwaną krwawą Mary i jej okrutną historią niedoszłego quasi macierzyństwa, chociaż oczywiście może to nie mieć nic z tym wspólnego, bo obecna jest również, aktywna rola dziecka - bytu zależnego, a także bolesna współzależność.
Często bywa, że w życiu człowieka więcej jest niedowidzeń niż prześwitów. W sumie - dobry wiersz!

Dzięki wielkie!, bardzo ciekawy trop z tą królową, ale akurat nie nawiązuję do niej w tym wierszu. W tytule chodzi o nawiązanie do merry goes round.

[Krokus]

Bardzo podoba mi się Twój wiersz, szczególnie klimat, który w nim stworzyłaś, sam w swoich wierszach również nawiązuje do praw fizyki, iluzji i czasu.

[datura]

Bardzo podoba mi się Twój wiersz, szczególnie klimat, który w nim stworzyłaś, sam w swoich wierszach również nawiązuje do praw fizyki, iluzji i czasu.

dzięki wielkie, nie byłam w stu procentach pewna co co tego utworu.

[eka]

siła odśrodkowa nie pozwala
uczepić się rzeczywistości
wyskoczyć z lisiej nory

Nie pozwala uczepić się rzeczywistości, fakt, bo wyrzuca z karuzelowej nory.
Zacytuję z netu: "Siła odśrodkowa jest siłą bezwładności, czyli jest ona siłą pozorną. Siłą rzeczywiście działającą na ciało jest siła dośrodkowa, która zakrzywia tor ciała zmuszając je do krążenia po okręgu, a nie poruszania się prostoliniowo".

Siła odśrodkowa (siła tzw. siła bezwładności) wyrzuca z okręgu, sprawia że go opuszczamy, lecimy w dal.
Nora jest ową dalą? Chyba nie.
Nie rozumiem.
Sytuacja liryczna osadzona jest na ruchu wirowym, dziewczynka wiruje wokół własnej osi, no radość po prostu, słodycz.
Ktoś wyświetla obrazy, dobre wspomnienia? Bo mała klaszcze.
Matka chce przerwać iluzję.
I dalej ruch wirowy, karuzela, z której nie można uciec (

koń ma związane nogi
książę przyspawany do siodła
nie uratuje nawet siebie

Gonienie martwego marzenia?

mamo ciebie nie ma
a ja nie sięgam przełącznika

noc obiecuje
dzień odbiera

wyławia miękkie ciało z dna oka

Matki już dawno nie ma, dziewczynka nie potrafi sięgnąć do przełącznika... wejść w realność?
Noc pozwala na iluzję, a dzień wyławia utopioną słodycz.
Z dna oka.
No okey, ale karuzela opiera się na sile dośrodkowej.
Więc nie rozumiem.
Może dlatego, że nie znam tytułowej inspiracji.