Księga Smutku

[WHITE RAVEN]

I
widzę smukłe cienie
rzucane o zmierzchu
biegną pod światło
drgają lekko na wietrze

w idealnej toni
zanurzone w ciele
prawda w świecie goni
przekłamane lustra
zakamarki duszy

do domu
do gwiazd

II

pytasz o cenę
ile lat kosztuje
przemilczana cisza



o ile kalorii mnie podejrzewasz
aby nie utknąć w błędzie
idealnie wyrzeźbić sylwetkę
w miłosnej orgii
ze śmiercią

[eka]

Wiersz ma klimat, w tej chwili dla mnie to istotne.
Niewysiłkowe (no może poza tą orgią ze śmiercią) oddanie nostalgii, a nawet depresji.
Podoba się.

[Marcin Sztelak]

Dość depresyjny, jednak ma coś w sobie.
Pozdrawiam.