Powrót

[Toyer]

Idąc drogą niewidoczną
po kamieniach samotności
wracam

przez park którego nie ma
gdzie psy niemo szczekają
wracam

razem z gwiazdą która spada
po niebie smutno czarnym
wracam

błądząc w cieniu drogi
która we mnie istnieje
wracam

chodząc w kółko
wciąż się cofając
wracam

zmęczony i zmarznięty
bez żadnego odpoczynku
wracam

śnieg parzy ogień mrozi
nic nie rozumiejąc
wracam

widzę już końcowy cel
jeszcze kilka kroków
wracam

otwieram drzwi
kluczem gorzkim
jestem

bez ciebie
do siebie
wróciłem

[tabakiera]

No ale jak można chodzić w kółko i jednocześnie cały czas się cofać?
Prawdą jest, że człowiek po powrocie orientuje się, że opuszczona dawno osoba i miejsce to już inna bajka i w zasadzie niepotrzebne były trudy.
Ale, z drugiej strony, w życiu wszystko jest do czegoś potrzebne.

[Toyer]

Chodzenie w kółko i cofanie się to jednym słowem - błądzenie. Zataczanie coraz większych kręgów ale w przeciwnym do celu kierunku. Wszystko co przytrafia się w życiu czegoś uczy. Dziękuję za komentarz