Cała muzyka chmur

[alchemik]

Żółtej kredki dla słońca... i
pozazdrościłem ubarwiania pewnej
poetce z sanktuarium sztuki*

wkroplić błękit kiedy się gryzie
bowiem kosmiczny epos albo pąki
ukryte różem w zieleńszych oceanach

ołówkiem rozmazuję na karcie obłoki
rzucam szarość na całą wyobraźnię
w muzyce deszczu skrywającego kolory świata

[alchemik]

* Dotyczy pewnej kustoszki wykształconej w sztuce i sztukę tworzącej.

[Lucile]

Jerzy,
wywołana do tablicy, odpowiadam, jak umiem, czyli:
uderz w stół, a nożyce się odezwą

ołówkowe graffiti pozostawiłeś na chmurze
kiedy w kolorach nie domykał mi się budżet

pogubiłam barwy oprócz szarości poranka 
i upartej czerwieni jakbym od stuleci 
wciąż wypatrywała kochanka

w sieni także tej nocy kroków nie usłyszę 
więc resztki trujących żółcieni we włosy wplatam 
rylec zanurzam w niepokojącym indygo  
i na własnej skórze boleśnie tatuuję ciszę 

aż przez witraż zaglądnie kojąca muzyka deszczu
tylko na strychu rezonują we mnie nutosłowa wieszczów

no, może to wierszowanie nie tak lotne, jak Twoje, niemniej miło, że zechciałeś pofatygować się na moje strychy - znaczy kondycja Ci dopisuje.

Pozdrawiam
L

[alchemik]

Nigdzie się nie fatygowałem.
Bo czy na strychy, czy do lochów piwnicznych.
Zawsze jestem pod wrażeniem.
Esencji barw, które można z szarości wykroplić.
Wystarczy jeden promyk i już tęcza.
Zawsze zaglądam, choć nie zawsze opisuję wrażenia.
Pani na włościach nie tylko Jagiellonów.

[lczerwosz]

Zachęcam do komentowania utworów innych użytkowników
Zachęcam też do korzystania z linku "Aktywne tematy"
o tu: search.php?search_id=active_topics

[Hardy]

No masz... "nie latam za wierszami wolnymi", a ten mnie zaintrygował. Laurka dla pewnej pani...
Dobry.

[Marcin Sztelak]

Całej muzyki chmur pewnie nie da się w niczym umieści, w każdym udane spróbowanie.

Pozdrawiam.